Schelden, dat doen we allemaal weleens ook al scheld de ene persoon meer dan de ander. Het verschilt ook per land en per cultuur. Zo staan de Nederlanders er om bekend, dat ze veel schelden met ziektes en staan de Duitsers er bekend om dat ze veel anale scheldwoorden gebruiken.
Zo’n 60 jaar geleden noemde men uitschelden “uitkafferen”. Kaffer is afkomstig van het Arabische kafir wat “niet mohammedaan” (ongelovige) betekend. Schelden is een vorm om iemand te kwetsen of om iemand zwart te maken. Schelden heeft vooral alles te maken met waarden en taboes in een bepaalde cultuur.
In elk land en elke cultuur hebben mensen ander soort scheldwoorden. Bij de Spanjaarden komt familie-eer als belangrijkste waarde naar voren, bij de Duitsers maatschappelijk succes en bij de Nederlanders de gezondheid. Termen die naar de anale zone verwijzen, zijn populair bij Duitsers, Italianen & Grieken. Schelden met een gebrek aan hygiëne is vooral populair bij Britten & Fransen.
Het verschil qua scheldwoorden zit dus vooral in de cultuurverschillen & taboes in een bepaald land. Wanneer in een land de familie-eer erg belangrijk is, word daar tegelijkertijd ook meer mee gescholden.
